Ik ben geen dichter, ik pen veel lichter.
13. feb, 2015
azuurblauw boven wuivend loof
onzichtbaar schuivend over gepolierd graniet
langs je huid strelen frisse winden
je kunt er de schoonste beelden verdromen
mos glanst hier gelig
bedeesde elanden verrassen ons in wildgewassen
en horde rendieren zieden over rotsvlakten
koelen zich boven schaduwijs
met hoeven stevig in resten toendrasneeuw
aan zomerwarme asfaltranden
daar herkauwen de geiten frank
en dartelen schapen vrij
© Rudolf