17. mei, 2015

Wij kunnen

zeit ge een “woordennaar”
dan blijft ge schrijven hier
vandaag
en ook morgen

wellicht verdwijnen je inktstrepen
in elk geschreven woord

of niet

zoals zij
daar!
waar men van geen vrijheid weet!

waar vele kindervingers kleven
aan het nog ongebakken leisteen
slapen in het onbetaald bed van hun vaders
onder de donkere wolken
van een eeuwigdurende lening

van vader op kind, op kind
op kind
kind
op

wij zijn hier eigen baas over wat wij kopen

wij kunnen blijven kloppen
aan de deuren van ongeopend leven

elke afgesloten weg kunnen wij slechten

alle ongeopende kindstenen onverkoopbaar laten

wij kunnen

© Rudolf