Ik ben geen dichter, ik pen veel lichter.
17. mei, 2015
mijn woelig leven ligt zwoel onder een
laken
en nadert snel de zestig hier op dit dubbelbed
naast mij ligt een vrouw met opgevouwen handen
ze leest me haar regels voor in haar dromen
soms leg ik mijn goddeloos leven op een hoop
naast ons bed en droom ik mijn
hoofd de wolken in
hebben oren even geen oren naar mens oorlogen
en slaap ik tot de ochtend de trekker overhaalt
veel van mijn gedichten heb ik dichtgetimmerd
over een moordland in het hoge vaak kille noorden
een panorama welk ineens
op de kaart verscheen
als tweede land tweede band voor mij en mijn Eef
© Rudolf