6. jan, 2018

Zegeningen

onder 't loof van wijnstok en steelrozen
onder het tellen van zwermen weidevogels
het gevoel van onsterfelijk te zijn

iets trekt mij naar boven
naar een poort
een geopende deur
na mijn intrede stilletjes gesloten

en daar sta ik onsterfelijke ik
in een zee van ruimte
van een hemels licht
met voorzichtig de contouren van

een bui regen ontdroomt mijn geest
plenst aan mijn gezicht

ik ren
ik sta onder het groen van naaldbomen
en droog er mijn sterfelijke zegeningen

© Rudolf