Ik ben geen dichter, ik pen veel lichter.
28. jan, 2019
de zomerzon in mijn zak
zwijgend onder de sterren
naar geopende bronnen
winter wordt niet verwacht
de maan tilt
zichzelf als vanouds boven de oostelijke horizon
kale bomen schemeren in winterstand
natte grond onder je schoenen
mijn hoed zoekt houvast
ik dwaal weg hier langs bos en wei
raak verwikkeld in een duistere greep van de tijd
mijn schreden worden zeven mijlen
voor even doorsneden door een sliert snelpotige zwijnen
ik ben vrede liefde en ween om de wereld om jou
en zoek mijn leven hier in het bos
je moet over bergen als je verder wilt
maar een diep
donkere vlek tergt je
© Rudolf