Ik ben geen dichter, ik pen veel lichter.
9. apr, 2020
een mond springt
in een wolk van as en rots plots open
linten vol verzengende hitte
kruipen langs levende
hellingen omlaag
een felle zeewind
koelt en zwoelt er aan voorbij
op grootske afstand
onder sterrenlicht en volle maan
aanschouw ik dit aardse spel
met in mijn arm
een zalig mens
die mij onbevangen lieft
op ongerept land
in eeuwig zilt
ons bootje golft verder voor de wind
de zeilen zijn ons zonnig roer
onder schitter maan
die als een roos pracht
de morgen wacht ons vast een vrolijk Paradijs
©️ Rudolf