23. okt, 2017

Te vondeling



Een jongen, een meisje, vlug uitgescheten
Te vondeling gelaten, geen mens weet hoe ze heten
Kinderen zonder naam, starend naar ieder raam

Ben jij onze moeder, onze vader, misschien?

Ze stellen vragen waar niemand op wacht
Alsof men ze reeds voor hun geboorte haatte

Een tiener in zak, een boreling in tas

Wie is de vader als mistroostige levensbeschrijving van zijn afwezigheid?

Zijn priemende kracht, haar verdriet en pijn daarna
Een onbewoonbare kamer
Op een smerig onopgemaakt matras en onwetende drugs gedwongen

Dwongen haar dromen kapot



© Rudolf

.

Deel deze pagina