Ik ben geen dichter, ik pen veel lichter.
23. okt, 2017
Een jongen, een meisje, vlug uitgescheten
Te vondeling gelaten, geen mens weet hoe ze heten
Kinderen zonder naam, starend naar ieder raam
Ben jij onze moeder, onze vader, misschien?
Ze stellen vragen waar niemand op wacht
Alsof men ze reeds voor hun geboorte haatte
Een tiener in zak, een boreling in tas
Wie is de vader als mistroostige levensbeschrijving van zijn afwezigheid?
Zijn priemende kracht, haar verdriet en pijn daarna
Een onbewoonbare kamer
Op een smerig onopgemaakt matras en onwetende drugs gedwongen
Dwongen haar dromen kapot
© Rudolf
.