Ik ben geen dichter, ik pen veel lichter.
13. apr, 2018
al mijn tien tenen
staan jaren reeds gekromd
naar mijn plasser
die hangt in het rond
mijn voeten bewegen
met mijn benen mee
alleen mijn knieën blijven
iets achter met z'n twee
als ik droom in mijn bed
met een bal in iedere hand
dan vlindert mijn hart
en ziel rood omrand
maar wanneer ik slaap
hemels op de aard
ervaart geheel het lijf
een bron van vermaak
als sterren vallen
in groen rood en geel
al kon ik ze niet tellen
het werd me teveel
© Rudolf