Ik ben geen dichter, ik pen veel lichter.
16. nov, 2018
Wij zijn dromende mensen
En drommen vaak in dichte rijen
De mannen schouwen de vrouwen
En vrouwen vallen vaak in schoonheid
Dromen nog kinderloos
Van geld status een huis soms groot zonder ware liefde vaak
Later droomt men van een schaduw
Die een mes legt tegen de strot van de ander
Een relatie ingehaald
Door de tand des tijds
Binnen een meerverdieners wereld
Van alleen nog maar meer en meer en meer
Vaak zonder te dromen van de schoonheid van leven onze aard
Omdat hen een besmette naald door de hersenen gestoken wordt
© Rudolf