4. nov, 2019

De nacht rond

Er was een tijd dat tijd nog kon zijn
Zonder jagen en jachten, zonder wedijveren
Dat de bloesemknop zichzelf mocht ontdekken
Een kind het vallen en opstaan leerde
Onder de rok van moeder, veilig
Dat man en vrouw, iedere dag en op tijd het bed zouden begrijpen
Met liefkozende tongen de nacht rond, intens de lach
De morgen in, met geen wekker die wakkert, geen klok die wacht
Er was een tijd dat voor niets de zon de aarde rondde
Zichzelf mocht zijn ieder kind




©️ Rudolf