19. okt, 2018

Dra de sterren

vissershuizen, aloud,
staan er verweefd in het duister,
de straten gehoekt aangesloten op elkaar,
de te kleine tuin vaker achter,
waar geurend de bloesem bloeit

deze omgeving is mij niet vreemd meer,
met mijn verwende blik richting kleurende zonnerotsen,
doch omarmt heeft mijn hart ook deze stad,
waar men de haven nog bevaren mag in de nacht

dan hoog die zeilen, de avond bruist, laat gaan,
laat varen dat waardig fregat,
dra de sterren de hemel fleuren,
als klokken de dag uit,
bellen de nacht inluiden

© Rudolf